Ο 45χρονος Τάκης Τσιρεπλής είναι ο επικεφαλής του σχήματος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που παρεμβαίνει στην Περιφέρεια του Βόρειου Αιγαίου. Καθηγητής, συνδικαλιστής των Παρεμβάσεων, με πρωτοπόρα συμμετοχή στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων της Λέσβου. Είχε ενεργό παρουσία στις κινητοποιήσεις ενάντια στο Πεδίο Βολής στην Άγρα και τη ρύπανση από τις γαλακτοβιομηχανίες. Είναι δημοτικός σύμβουλος Καλλονής, εκλεγμένος με ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο πλατιάς αριστερής συνεργασίας.
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Ξεκινά την εξόρμησή της η Ανταρσία στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά
Την Παρασκευή 24 Σεπτέμβρη παρουσιάστηκαν σε συνέντευξη οι πρώτες υποψηφιότητες και το προγραμματικό πλαίσιο της Ανταρσίας στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Η περιφερειακή κίνηση συγκροτήθηκε από αγωνιστές και αγωνίστριες μιας σειράς κοινωνικών χώρων στα νησιά του Αιγαίου μετά από πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να ακουστεί δυνατά το διπλό ΟΧΙ σε Καλλικράτη και Μνημόνιο, στην πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ.
Το πλαίσιο παρουσίασε ο υποψήφιος περιφερειάρχης Β. Αιγαίου Τάκης Τσιρεπλής, εκπαιδευτικός, συνδικαλιστής των Παρεμβάσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και δημοτικός σύμβουλος Καλλονής Λέσβου. Οι πολιτικοί στόχοι περιγράφτηκαν από τον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Λέσβου Στρατή Παυλή, αντιπρόεδρο του Σωματείου των γιατρών του Βοστάνειου Νοσοκομείου Μυτιλήνης.
Οι πρώτες υποψηφιότητες για το περιφερειακό συμβούλιο είναι οι εξής:
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
Τοποθέτηση του Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχετικά με τα γεγονότα της Πάτρας
1. Το Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την κατηγορηματική καταδίκη του για την οργανωμένη βίαιη επίθεση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 14.09 από ομάδα μελών της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης (ΑΡΑΣ) σε βάρος φοιτητριών και φοιτητών, μελών του φοιτητικού σχήματος Αντίλογος των Μηχανολόγων Πάτρας και άλλων σχημάτων της ΕΑΑΚ, μελών της Αριστερής Ανασύνθεσης (ΑΡΑΝ) στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση στην αριστερά που εμείς παλεύουμε για να διαμορφώσουμε. Είναι ξένες και εχθρικές στην αντικαπιταλιστική αριστερά τόσο αυτές όσο και όποιοι τις υλοποιούν και τις στηρίζουν.*
Κυβερνητική – εργοδοτική τρομοκρατία στην υπόθεση Μπανκέ
Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει το τρομοκρατικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και η αστυνομία κατά των εργαζομένων στο εστιατόριο Μπανκέ της Θεσσαλονίκης και των αγωνιστών που συσπειρώνονται στην Επιτροπή Αλληλεγγύης. Λειτουργώντας ως ορντινάντσες του αφεντικού, οι αστυνομικές αρχές προχωρούν σε αιφνιδιαστικές συλλήψεις εργαζομένων, ακόμα και μέσα στα σπίτια τους, ύστερα από απίθανες μηνύσεις της εργοδοσίας. Έτσι, στις 15 Σεπτέμβρη συνελήφθη η Μαργαρίτα Κουταλάκη, μέλος μέλος του Δ.Σ. του Συνδικάτου εργατοϋπαλλήλων τουριστικών επισιτιστικών επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης και της Επιτροπής Αλληλεγγύης. Κρατήθηκε όλο το βράδυ στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης –παρότι ανατρέφει μόνη της το παιδί της!- και οδηγήθηκε το πρωί στα δικαστήρια. Η δίκη διακόπηκε επειδή έγινε απειλητικό τηλεφώνημα για βόμβα.
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Ενημέρωση από το συντονιστικό ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Συνεδρίασε την Τρίτη 14/9 και την Παρασκευή 17/9 το Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στις συνεδριάσεις αυτές συζητήθηκαν οι πολιτικές εξελίξεις, η παρέμβασή μας στις «αυτοδιοικητικές εκλογές», καθώς και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας το προηγούμενο διάστημα. Κατέληξε στις παρακάτω αποφάσεις:
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Προκαλεί τους εργαζόμενους ο πρώην εκδότης των “Αιολικών Νέων”
Για άλλη μια φορά ο πρώην εκδότης των «Αιολικών Νέων» προχώρησε σε προκλητικές δηλώσεις δείχνοντας ότι έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου. Τι άλλο μπορεί να δείχνει εξάλλου το γεγονός αφού έκλεισε μια βιώσιμη εφημερίδα, άφησε στο δρόμο 20 εργαζόμενους και οδήγησε 20 οικογένειες σε αδιέξοδα, όχι μόνο προχωρά στην έκδοση νέας εφημερίδας χωρίς να έχει πληρώσει τις αποζημιώσεις όσων πέταξε στο δρόμο, αλλά ζητάει και ρέστα από τα θύματά του
Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
Να σταματήσει άμεσα η δίωξη συνδικαλιστών και στελεχών του ΚΚΕ στη Λέσβο
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει για άλλη μια φορά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη δίωξη στελεχών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ στη Λέσβο επειδή υπερασπίστηκαν την απεργία των ναυτεργατών. Η προγραμματισμένη για την Τετάρτη 16/9 δίκη τους έχει αφετηρία την προσπάθεια της εταιρίας ΑΝΕΚ να πλήξει το δικαίωμα στην απεργία.
Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010
οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ για τη νέα σχολική χρονιά
ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών Λέσβου
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
Ελλάδα 2010…
έτος 0 μ. Μ. (μετά Μνημονίου)
Δικαιώματα στο μηδέν
έτος 0 μ. Μ. (μετά Μνημονίου)
Δικαιώματα στο μηδέν
... Τους υπάτους εγώ ανάδειξα στις συνελεύσεις
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φόρεσαν πορφυρό ατίθασο ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά, πανοπλία-
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου-
η θέλησή μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες....
(απόσπασμα από το Κατά Σαδδουκαίων του Μιχάλη Κατσαρού)
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φόρεσαν πορφυρό ατίθασο ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά, πανοπλία-
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου-
η θέλησή μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες....
(απόσπασμα από το Κατά Σαδδουκαίων του Μιχάλη Κατσαρού)
Η ζωή μας στο γκρίζο φόντο του μνημονίου και της επιτήρησης
Το μνημόνιο δεν είναι πια μια συμφωνία στα χαρτιά. Μπήκε στη ζωή μας κανονικά με την απόλυση να χτυπάει κάθε νοικοκυριό, την ανεργία να εκτινάσσεται στο 12% επίσημα, την ακρίβεια να καλπάζει με 5,5% πληθωρισμό και τη φτώχεια να δείχνει τα δόντια της ακόμα και σε τμήματα που παραδοσιακά δεν τη γνώριζαν. Οι εργαζόμενοι βιώνουμε την απόλυτη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την απόλυτη αύξηση των χρόνων συνταξιοδότησης. Τα δημόσια αγαθά πρώτα από όλα της υγείας, της εκπαίδευσης, των δημόσιων συγκοινωνιών, αφήνονται στην τύχη τους να παρακμάζουν, με στόχο την πλήρη ανταποδοτική λειτουργία τους (πλήρωσε για να έχεις) και την ιδιωτικοποίησή τους. Ο «Καλλικράτης» θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις υπαλλήλων, σε διάλυση υπηρεσιών, σε ιδιωτικοποιήσεις. Οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες μπαίνουν στον πάγο και οι απεργοί επιστρατεύονται.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι δείκτες που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην πιο λυσσαλέα αντεργατική επίθεση «τρελαίνονται». Η κυβέρνηση ομολογεί ότι η ύφεση καλπάζει με 4% γεγονός πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά χρονικά στην Ελλάδα. Το έλλειμμα ήδη έφτασε στο 135% από το 115% που το παρέλαβαν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα στις 900, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ότι πριν τα μνημόνια. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τράπεζες που έχουν μέσα σε δυο χρόνια πάρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προίκα 75 δις κι ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του εξαιτίας της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που αυξάνει σταθερά την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Και επειδή τα έσοδα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν ήταν αρκετά, νέα επικαιροποιημένη επίθεση (μνημόνιο) στα εργατικά δικαιώματα υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ που περιλαμβάνει:
Εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο για την εξοικονόμηση 350εκ. για το 2011 και 1 δις ως το 2013. Προετοιμάζεται το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που στοχεύει στην απόλυτη μείωση του βασικού μισθού στα όρια του μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δραστική περικοπή των επιδομάτων (στην εκπαίδευση η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εξωδιδακτικό) και σύνδεση μισθού με την απόδοση-παραγωγικότητα-αξιολόγηση. Σχεδιάζουν νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα επίσημα παγώνουν κι ανεπίσημα περικόπτονται δραματικά. Νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα με παράλληλη ελάφρυνση της φορολογίας στο κεφάλαιο. Αυτό περιλαμβάνει είτε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης στο ύψος του πετρελαίου κίνησης είτε τη μεταφορά των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), αύξηση των φόρων σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, «πράσινα τέλη» κλπ.
Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας του κεφαλαίου από το 25% στο 20%, και προωθούνται νέες «διευκολύνσεις» (αναπτυξιακός νόμος, μειώσεις – διακανονισμοί στις εισφορές, αναστολή καταβολής του 20% των εσόδων από διαφημίσεις των καναλαρχών…).
Απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορομπηχτική -ανταποδοτική λειτουργία, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση σε βαθμό διάλυσης του δημόσιου τομέα, με βάση και την υλοποίηση του Καλλικράτη. Πώς θα προκύψουν διαφορετικά τα 500 εκ. «εξοικονόμηση» από τον Καλλικράτη για μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» με απείρως περισσότερες αρμοδιότητες; Νέοι φόροι και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, είναι η δική τους απάντηση.
Πωλητήριο τώρα σε ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, δημόσιες συγκοινωνίες, κρατικές τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμιο, δημόσια γη, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της τιμής των δημόσιων αυτών αγαθών (για το ρεύμα πάνω από 30%), και πέτσοκομά των παροχών τους (π.χ. μείωση του σιδηροδρομικού δικτύου κατά τα 2/3!!!), τεράστια χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζόμενων σε αυτές και πέρασμα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και ολόκληρων κοινωνικών τομέων στα χέρια του ιδιωτικού κεφάλαιου.
Σημείο 0 για τη δημόσια υγεία Ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ο Καλλικράτης καταβαραθρώνουν τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτή. Φορτώνουν στους πολίτες το βάρος της λειτουργίας των νοσοκομείων (π.χ. πληρωμή των υπερωριών από τα νοσήλια!!!), εκατοντάδες Κέντρα Υγείας κλείνουν, περνάνε στους «Καλλικρατικούς Δήμους» οι οποίοι αδυνατούν να τα λειτουργήσουν δίχως πόρους κι ενώ τα νοσοκομεία «αδειάζουν» από προσωπικό, ο Παπανδρέου και η συμμορία που κυβερνάει κάνει ευτυχισμένο το λόμπι της ιδιωτικής υγείας.
Νέα έκρηξη των απολύσεων σε συνδυασμό με εκρηκτική αύξηση των ελαστικά απασχολούμενων που γιγαντώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, νέα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Η εκπαίδευση στον αστερισμό του μνημονίου
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τα χειρότερα μαντάτα για την εκπαίδευση
Η Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε δημόσια ότι αυτή η χρονιά θα είναι η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση. Ο απίστευτα χαμηλός αριθμός διορισμών (2850 συνολικά) σε συνδυασμό με τις 11.500 συνταξιοδοτήσεις φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα. Το Υπουργείο παιδείας, σε πλήρη αρμονία με το μνημόνιο και τις περικοπές επιδιώκει να καλύψει τα χιλιάδες κενά με με 27άρια και 30άρια τμήματα, συμπτύξεις, μετακινήσεις μαθητών, υποχρεωτικές υπερωρίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός έχει εξαπολύσει μπαράζ πιέσεων κι εκβιασμών που φτάνουν μέχρι και την παρανομία. Κρύβουν τα όρια των σχολείων από τους γονείς, τους παραπλανούν, βγάζουν παράνομα εκπαιδευτικούς υπεράριθμους. Ο στόχος τους είναι απλός και σαφής, να καλύψουν σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών των εκπαιδευτικών τις δεσμεύσεις τους στους όρους του μνημονίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Θέλουν να γίνει αθέατα, σιωπηλά, για να προλάβουν την κοινωνική κατακραυγή κι αντίδραση. Την ίδια στιγμή προωθούν την πρόσληψη πρωτοφανούς αριθμού ελαστικά εργαζόμενων με νέα χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο ανακοινώνει 10.800 ωρομίσθιους με 4 ώρες την εβδομάδα και 130 ευρώ το μήνα και 15.500 αναπληρωτές κι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου (από 5-15 ώρες την εβδομάδα). Η εκπαίδευση με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε δημόσια υπηρεσία με εργασιακές σχέσεις της ελαστικής εξαθλίωσης, ενώ οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν με χειρότερους όρους εργασίας, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, με την παραμονή τους για τρία χρόνια υποχρεωτικά στην οργανική, με εφαρμογή του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, με το μέντορα και τον αξιολογητή να κρίνει τη μονιμοποίησή τους.
Το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη είναι το σχολείο της αγοράς που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του,
-με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό,
-με εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες,
-με υποχρεωτικές υπερωρίες,
-με 27άρια τμήματα και συμπτύξεις,
-με το άθλιο πείραμα των 800 ολοήμερων με τα 7ωρα,
-με «πράσινα» στελέχηπου θα φροντίσουν εγκαίρως για την εφαρμογή των εντολών και την πάταξη των απείθαρχων, με αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας,
-με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών,
-με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς,
-με επιμόρφωση-συμμόρφωση των εκπαιδευτικών
στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Μνημόνιο: σχέδιο σωτηρίας του κεφαλαίου
Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, στο έδαφος της παγκόσμιας κρίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Είναι στρατηγική τομή μακράς πνοής, η σημαντικότερη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, η οποία εκτυλίσσεται με πρωτοφανή σφοδρότητα, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με τη μορφή ενός ωμού κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος.
Επιδιώκουν να γυρίσουν το ρολόι των εργατικών δικαιωμάτων 100 χρόνια πίσω. Είναι ιστορική βουτιά στην εποχή της βαρβαρότητας που προσπαθεί να αλλάξει το χάρτη της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Την εργολαβία την ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με συνοδοιπόρους τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σύμμαχοί τους τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8μμ που συδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο, που ενοχοποιούν τις λαϊκές κατακτήσεις, τους αγώνες, την ιστορία και το αίμα που έχει χυθεί, που υπερασπίζονται με μανία τα ιερά και τα όσια του σύγχρονου μεσαίωνα.
Σταθερός σύμμαχος τους και οι ηγεσίες του θεάτρου σκιών που τολμά να αποκαλείται «συνδικαλιστικό κίνημα», η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες στις μεγάλες ομοσπονδίες, οι οποίες έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο: το πολύ να προβούν σε μερικούς ελεγχόμενους φραστικούς λεονταρισμούς για ξεκάρφωμα μπροστά στις κάμερες αλλά στο τραπέζι συναινούν στο ξεπούλημά μας. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως ο εφιάλτης των κοινωνικών εκρήξεων ελλοχεύει.
Το οχτάμηνο που πέρασε, στον πρώτο γύρο λαϊκών αγώνων με συλλαλητήρια, απεργίες, αποκλεισμούς και καταλήψεις, οι εργαζόμενοι δε συναίνεσαν, δε νομιμοποίησαν.
H κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο…
Η «κοινωνική κόλαση» δεν είναι μονόδρομος
Απέναντι στο σχέδιο τους το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο σωτηρίας κι αντεπίθεσης των εργαζομένων.
Μ’ ένα βαθιά πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, τον πλούτο που παράξαμε, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του. Γιατί το χρέος το δημιούργησαν οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όταν μόλις πρόπερσι χαρίζανε στις τράπεζες 28 δις, όταν πρόσφεραν θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί η πολιτική της εξόντωσης των εργαζομένων σώζει τα κέρδη αλλά όχι το χρέος, όπως αποδεικνύει η πορεία των αριθμών τους.
Ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα επιβάλλει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, της εκκλησίας, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το ευρώ, την Ε.Ε., που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στη λεηλασία του πλούτου που οι εργαζόμενοι παράγουμε και οι εργοδότες απομυζούν. Ένα πολιτικό κίνημα που απαιτώντας την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής θα ξαναγράφει στις σημαίες του τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, θα απαιτεί να δουλεύουμε λιγότερο, να πληρωνόμαστε περισσότερα, να συνταξιοδοτούμαστε νωρίτερα. Ένα πολιτικό κίνημα που θα αμφισβητήσει την παντοδυναμία τους, θα αλλάζει το συσχετισμό δύναμης και θα ξανακάνει την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, δύναμη στα χέρια των εργαζομένων. Ένα κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κι όχι στους χειρισμούς των κορυφών και των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων. Ένα πολιτικό κίνημα που θα ρισκάρει νίκες, θα μπλοκάρει και θα ανασχέσει όχι με εθιμοτυπικές συμβολικές απεργίες πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά με σοβαρές ταξικές συγκρούσεις συντονισμένων διακλαδικών απεργιών διαρκείας, που θα οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, θα σπέρνουν το φόβο στο αντίπαλο στρατόπεδο, ώστε οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν απρόσκοπτα.
Η εκπαίδευση με την εμπειρία της σε μεγάλους αγώνες μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό.
Το επόμενο διάστημα να αναπτυχθούν όλες εκείνες οι δράσεις που θα μπλοκάρουν την προώθηση του μνημονίου στην εκπαίδευση:
Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
Σε οποιοδήποτε τμήμα από τον Σεπτέμβρη λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις. Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.
Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων που θα κληθούν να συνεδριάσουν να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών προγραμμάτων του «νέου σχολείου». Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν την απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων.
Κανένας - καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας - αξιολογητής.
Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.
Ταυτόχρονα, προετοιμάζουμε απεργιακή εβδομάδα για το τέλος Σεπτεμβρίου-πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (παίρνοντας υπόψη την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτέμβρη αλλά και την επίσκεψη των επιτηρητών της τρόικας στις αρχές Οκτώβρη) που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση, και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.
Στόχο έχει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Την τελευταία ημέρα αυτής θα ακολουθήσει νέος γύρος Γ.Σ. για την εκτίμηση της απεργιακής πορείας. Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι δείκτες που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην πιο λυσσαλέα αντεργατική επίθεση «τρελαίνονται». Η κυβέρνηση ομολογεί ότι η ύφεση καλπάζει με 4% γεγονός πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά χρονικά στην Ελλάδα. Το έλλειμμα ήδη έφτασε στο 135% από το 115% που το παρέλαβαν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα στις 900, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ότι πριν τα μνημόνια. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τράπεζες που έχουν μέσα σε δυο χρόνια πάρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προίκα 75 δις κι ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του εξαιτίας της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που αυξάνει σταθερά την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Και επειδή τα έσοδα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν ήταν αρκετά, νέα επικαιροποιημένη επίθεση (μνημόνιο) στα εργατικά δικαιώματα υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ που περιλαμβάνει:
Εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο για την εξοικονόμηση 350εκ. για το 2011 και 1 δις ως το 2013. Προετοιμάζεται το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που στοχεύει στην απόλυτη μείωση του βασικού μισθού στα όρια του μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δραστική περικοπή των επιδομάτων (στην εκπαίδευση η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εξωδιδακτικό) και σύνδεση μισθού με την απόδοση-παραγωγικότητα-αξιολόγηση. Σχεδιάζουν νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα επίσημα παγώνουν κι ανεπίσημα περικόπτονται δραματικά. Νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα με παράλληλη ελάφρυνση της φορολογίας στο κεφάλαιο. Αυτό περιλαμβάνει είτε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης στο ύψος του πετρελαίου κίνησης είτε τη μεταφορά των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), αύξηση των φόρων σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, «πράσινα τέλη» κλπ.
Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας του κεφαλαίου από το 25% στο 20%, και προωθούνται νέες «διευκολύνσεις» (αναπτυξιακός νόμος, μειώσεις – διακανονισμοί στις εισφορές, αναστολή καταβολής του 20% των εσόδων από διαφημίσεις των καναλαρχών…).
Απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορομπηχτική -ανταποδοτική λειτουργία, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση σε βαθμό διάλυσης του δημόσιου τομέα, με βάση και την υλοποίηση του Καλλικράτη. Πώς θα προκύψουν διαφορετικά τα 500 εκ. «εξοικονόμηση» από τον Καλλικράτη για μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» με απείρως περισσότερες αρμοδιότητες; Νέοι φόροι και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, είναι η δική τους απάντηση.
Πωλητήριο τώρα σε ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, δημόσιες συγκοινωνίες, κρατικές τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμιο, δημόσια γη, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της τιμής των δημόσιων αυτών αγαθών (για το ρεύμα πάνω από 30%), και πέτσοκομά των παροχών τους (π.χ. μείωση του σιδηροδρομικού δικτύου κατά τα 2/3!!!), τεράστια χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζόμενων σε αυτές και πέρασμα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και ολόκληρων κοινωνικών τομέων στα χέρια του ιδιωτικού κεφάλαιου.
Σημείο 0 για τη δημόσια υγεία Ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ο Καλλικράτης καταβαραθρώνουν τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτή. Φορτώνουν στους πολίτες το βάρος της λειτουργίας των νοσοκομείων (π.χ. πληρωμή των υπερωριών από τα νοσήλια!!!), εκατοντάδες Κέντρα Υγείας κλείνουν, περνάνε στους «Καλλικρατικούς Δήμους» οι οποίοι αδυνατούν να τα λειτουργήσουν δίχως πόρους κι ενώ τα νοσοκομεία «αδειάζουν» από προσωπικό, ο Παπανδρέου και η συμμορία που κυβερνάει κάνει ευτυχισμένο το λόμπι της ιδιωτικής υγείας.
Νέα έκρηξη των απολύσεων σε συνδυασμό με εκρηκτική αύξηση των ελαστικά απασχολούμενων που γιγαντώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, νέα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Η εκπαίδευση στον αστερισμό του μνημονίου
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τα χειρότερα μαντάτα για την εκπαίδευση
Η Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε δημόσια ότι αυτή η χρονιά θα είναι η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση. Ο απίστευτα χαμηλός αριθμός διορισμών (2850 συνολικά) σε συνδυασμό με τις 11.500 συνταξιοδοτήσεις φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα. Το Υπουργείο παιδείας, σε πλήρη αρμονία με το μνημόνιο και τις περικοπές επιδιώκει να καλύψει τα χιλιάδες κενά με με 27άρια και 30άρια τμήματα, συμπτύξεις, μετακινήσεις μαθητών, υποχρεωτικές υπερωρίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός έχει εξαπολύσει μπαράζ πιέσεων κι εκβιασμών που φτάνουν μέχρι και την παρανομία. Κρύβουν τα όρια των σχολείων από τους γονείς, τους παραπλανούν, βγάζουν παράνομα εκπαιδευτικούς υπεράριθμους. Ο στόχος τους είναι απλός και σαφής, να καλύψουν σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών των εκπαιδευτικών τις δεσμεύσεις τους στους όρους του μνημονίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Θέλουν να γίνει αθέατα, σιωπηλά, για να προλάβουν την κοινωνική κατακραυγή κι αντίδραση. Την ίδια στιγμή προωθούν την πρόσληψη πρωτοφανούς αριθμού ελαστικά εργαζόμενων με νέα χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο ανακοινώνει 10.800 ωρομίσθιους με 4 ώρες την εβδομάδα και 130 ευρώ το μήνα και 15.500 αναπληρωτές κι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου (από 5-15 ώρες την εβδομάδα). Η εκπαίδευση με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε δημόσια υπηρεσία με εργασιακές σχέσεις της ελαστικής εξαθλίωσης, ενώ οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν με χειρότερους όρους εργασίας, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, με την παραμονή τους για τρία χρόνια υποχρεωτικά στην οργανική, με εφαρμογή του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, με το μέντορα και τον αξιολογητή να κρίνει τη μονιμοποίησή τους.
Το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη είναι το σχολείο της αγοράς που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του,
-με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό,
-με εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες,
-με υποχρεωτικές υπερωρίες,
-με 27άρια τμήματα και συμπτύξεις,
-με το άθλιο πείραμα των 800 ολοήμερων με τα 7ωρα,
-με «πράσινα» στελέχηπου θα φροντίσουν εγκαίρως για την εφαρμογή των εντολών και την πάταξη των απείθαρχων, με αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας,
-με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών,
-με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς,
-με επιμόρφωση-συμμόρφωση των εκπαιδευτικών
στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Ήδη, η μεγάλη περικοπή των χρημάτων των σχολικών επιτροπών
που έγινε την περασμένη άνοιξη, έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας
σε πολλά σχολεία που βρίσκονται χωρίς χρήματα
από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
που έγινε την περασμένη άνοιξη, έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας
σε πολλά σχολεία που βρίσκονται χωρίς χρήματα
από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Μνημόνιο: σχέδιο σωτηρίας του κεφαλαίου
Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, στο έδαφος της παγκόσμιας κρίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Είναι στρατηγική τομή μακράς πνοής, η σημαντικότερη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, η οποία εκτυλίσσεται με πρωτοφανή σφοδρότητα, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με τη μορφή ενός ωμού κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος.
Επιδιώκουν να γυρίσουν το ρολόι των εργατικών δικαιωμάτων 100 χρόνια πίσω. Είναι ιστορική βουτιά στην εποχή της βαρβαρότητας που προσπαθεί να αλλάξει το χάρτη της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Την εργολαβία την ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με συνοδοιπόρους τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σύμμαχοί τους τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8μμ που συδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο, που ενοχοποιούν τις λαϊκές κατακτήσεις, τους αγώνες, την ιστορία και το αίμα που έχει χυθεί, που υπερασπίζονται με μανία τα ιερά και τα όσια του σύγχρονου μεσαίωνα.
Σταθερός σύμμαχος τους και οι ηγεσίες του θεάτρου σκιών που τολμά να αποκαλείται «συνδικαλιστικό κίνημα», η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες στις μεγάλες ομοσπονδίες, οι οποίες έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο: το πολύ να προβούν σε μερικούς ελεγχόμενους φραστικούς λεονταρισμούς για ξεκάρφωμα μπροστά στις κάμερες αλλά στο τραπέζι συναινούν στο ξεπούλημά μας. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως ο εφιάλτης των κοινωνικών εκρήξεων ελλοχεύει.
Το οχτάμηνο που πέρασε, στον πρώτο γύρο λαϊκών αγώνων με συλλαλητήρια, απεργίες, αποκλεισμούς και καταλήψεις, οι εργαζόμενοι δε συναίνεσαν, δε νομιμοποίησαν.
H κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο…
Η «κοινωνική κόλαση» δεν είναι μονόδρομος
Απέναντι στο σχέδιο τους το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο σωτηρίας κι αντεπίθεσης των εργαζομένων.
Μ’ ένα βαθιά πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, τον πλούτο που παράξαμε, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του. Γιατί το χρέος το δημιούργησαν οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όταν μόλις πρόπερσι χαρίζανε στις τράπεζες 28 δις, όταν πρόσφεραν θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί η πολιτική της εξόντωσης των εργαζομένων σώζει τα κέρδη αλλά όχι το χρέος, όπως αποδεικνύει η πορεία των αριθμών τους.
Ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα επιβάλλει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, της εκκλησίας, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το ευρώ, την Ε.Ε., που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στη λεηλασία του πλούτου που οι εργαζόμενοι παράγουμε και οι εργοδότες απομυζούν. Ένα πολιτικό κίνημα που απαιτώντας την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής θα ξαναγράφει στις σημαίες του τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, θα απαιτεί να δουλεύουμε λιγότερο, να πληρωνόμαστε περισσότερα, να συνταξιοδοτούμαστε νωρίτερα. Ένα πολιτικό κίνημα που θα αμφισβητήσει την παντοδυναμία τους, θα αλλάζει το συσχετισμό δύναμης και θα ξανακάνει την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, δύναμη στα χέρια των εργαζομένων. Ένα κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κι όχι στους χειρισμούς των κορυφών και των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων. Ένα πολιτικό κίνημα που θα ρισκάρει νίκες, θα μπλοκάρει και θα ανασχέσει όχι με εθιμοτυπικές συμβολικές απεργίες πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά με σοβαρές ταξικές συγκρούσεις συντονισμένων διακλαδικών απεργιών διαρκείας, που θα οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, θα σπέρνουν το φόβο στο αντίπαλο στρατόπεδο, ώστε οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν απρόσκοπτα.
Η εκπαίδευση με την εμπειρία της σε μεγάλους αγώνες μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό.
Το επόμενο διάστημα να αναπτυχθούν όλες εκείνες οι δράσεις που θα μπλοκάρουν την προώθηση του μνημονίου στην εκπαίδευση:
Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
Σε οποιοδήποτε τμήμα από τον Σεπτέμβρη λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις. Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.
Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων που θα κληθούν να συνεδριάσουν να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών προγραμμάτων του «νέου σχολείου». Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν την απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων.
Κανένας - καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας - αξιολογητής.
Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.
Ταυτόχρονα, προετοιμάζουμε απεργιακή εβδομάδα για το τέλος Σεπτεμβρίου-πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (παίρνοντας υπόψη την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτέμβρη αλλά και την επίσκεψη των επιτηρητών της τρόικας στις αρχές Οκτώβρη) που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση, και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.
Στόχο έχει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Την τελευταία ημέρα αυτής θα ακολουθήσει νέος γύρος Γ.Σ. για την εκτίμηση της απεργιακής πορείας. Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.
οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ για τη νέα σχολική χρονιά
ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών Λέσβου
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
Ελλάδα 2010…
έτος 0 μ. Μ. (μετά Μνημονίου)
Δικαιώματα στο μηδέν
έτος 0 μ. Μ. (μετά Μνημονίου)
Δικαιώματα στο μηδέν
... Τους υπάτους εγώ ανάδειξα στις συνελεύσεις
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φόρεσαν πορφυρό ατίθασο ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά, πανοπλία-
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου-
η θέλησή μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες....
(απόσπασμα από το Κατά Σαδδουκαίων του Μιχάλη Κατσαρού)
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φόρεσαν πορφυρό ατίθασο ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά, πανοπλία-
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου-
η θέλησή μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες....
(απόσπασμα από το Κατά Σαδδουκαίων του Μιχάλη Κατσαρού)
Η ζωή μας στο γκρίζο φόντο του μνημονίου και της επιτήρησης
Το μνημόνιο δεν είναι πια μια συμφωνία στα χαρτιά. Μπήκε στη ζωή μας κανονικά με την απόλυση να χτυπάει κάθε νοικοκυριό, την ανεργία να εκτινάσσεται στο 12% επίσημα, την ακρίβεια να καλπάζει με 5,5% πληθωρισμό και τη φτώχεια να δείχνει τα δόντια της ακόμα και σε τμήματα που παραδοσιακά δεν τη γνώριζαν. Οι εργαζόμενοι βιώνουμε την απόλυτη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την απόλυτη αύξηση των χρόνων συνταξιοδότησης. Τα δημόσια αγαθά πρώτα από όλα της υγείας, της εκπαίδευσης, των δημόσιων συγκοινωνιών, αφήνονται στην τύχη τους να παρακμάζουν, με στόχο την πλήρη ανταποδοτική λειτουργία τους (πλήρωσε για να έχεις) και την ιδιωτικοποίησή τους. Ο «Καλλικράτης» θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις υπαλλήλων, σε διάλυση υπηρεσιών, σε ιδιωτικοποιήσεις. Οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες μπαίνουν στον πάγο και οι απεργοί επιστρατεύονται.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι δείκτες που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην πιο λυσσαλέα αντεργατική επίθεση «τρελαίνονται». Η κυβέρνηση ομολογεί ότι η ύφεση καλπάζει με 4% γεγονός πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά χρονικά στην Ελλάδα. Το έλλειμμα ήδη έφτασε στο 135% από το 115% που το παρέλαβαν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα στις 900, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ότι πριν τα μνημόνια. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τράπεζες που έχουν μέσα σε δυο χρόνια πάρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προίκα 75 δις κι ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του εξαιτίας της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που αυξάνει σταθερά την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Και επειδή τα έσοδα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν ήταν αρκετά, νέα επικαιροποιημένη επίθεση (μνημόνιο) στα εργατικά δικαιώματα υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ που περιλαμβάνει:
Εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο για την εξοικονόμηση 350εκ. για το 2011 και 1 δις ως το 2013. Προετοιμάζεται το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που στοχεύει στην απόλυτη μείωση του βασικού μισθού στα όρια του μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δραστική περικοπή των επιδομάτων (στην εκπαίδευση η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εξωδιδακτικό) και σύνδεση μισθού με την απόδοση-παραγωγικότητα-αξιολόγηση. Σχεδιάζουν νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα επίσημα παγώνουν κι ανεπίσημα περικόπτονται δραματικά. Νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα με παράλληλη ελάφρυνση της φορολογίας στο κεφάλαιο. Αυτό περιλαμβάνει είτε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης στο ύψος του πετρελαίου κίνησης είτε τη μεταφορά των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), αύξηση των φόρων σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, «πράσινα τέλη» κλπ.
Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας του κεφαλαίου από το 25% στο 20%, και προωθούνται νέες «διευκολύνσεις» (αναπτυξιακός νόμος, μειώσεις – διακανονισμοί στις εισφορές, αναστολή καταβολής του 20% των εσόδων από διαφημίσεις των καναλαρχών…).
Απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορομπηχτική -ανταποδοτική λειτουργία, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση σε βαθμό διάλυσης του δημόσιου τομέα, με βάση και την υλοποίηση του Καλλικράτη. Πώς θα προκύψουν διαφορετικά τα 500 εκ. «εξοικονόμηση» από τον Καλλικράτη για μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» με απείρως περισσότερες αρμοδιότητες; Νέοι φόροι και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, είναι η δική τους απάντηση.
Πωλητήριο τώρα σε ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, δημόσιες συγκοινωνίες, κρατικές τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμιο, δημόσια γη, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της τιμής των δημόσιων αυτών αγαθών (για το ρεύμα πάνω από 30%), και πέτσοκομά των παροχών τους (π.χ. μείωση του σιδηροδρομικού δικτύου κατά τα 2/3!!!), τεράστια χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζόμενων σε αυτές και πέρασμα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και ολόκληρων κοινωνικών τομέων στα χέρια του ιδιωτικού κεφάλαιου.
Σημείο 0 για τη δημόσια υγεία Ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ο Καλλικράτης καταβαραθρώνουν τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτή. Φορτώνουν στους πολίτες το βάρος της λειτουργίας των νοσοκομείων (π.χ. πληρωμή των υπερωριών από τα νοσήλια!!!), εκατοντάδες Κέντρα Υγείας κλείνουν, περνάνε στους «Καλλικρατικούς Δήμους» οι οποίοι αδυνατούν να τα λειτουργήσουν δίχως πόρους κι ενώ τα νοσοκομεία «αδειάζουν» από προσωπικό, ο Παπανδρέου και η συμμορία που κυβερνάει κάνει ευτυχισμένο το λόμπι της ιδιωτικής υγείας.
Νέα έκρηξη των απολύσεων σε συνδυασμό με εκρηκτική αύξηση των ελαστικά απασχολούμενων που γιγαντώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, νέα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Η εκπαίδευση στον αστερισμό του μνημονίου
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τα χειρότερα μαντάτα για την εκπαίδευση
Η Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε δημόσια ότι αυτή η χρονιά θα είναι η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση. Ο απίστευτα χαμηλός αριθμός διορισμών (2850 συνολικά) σε συνδυασμό με τις 11.500 συνταξιοδοτήσεις φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα. Το Υπουργείο παιδείας, σε πλήρη αρμονία με το μνημόνιο και τις περικοπές επιδιώκει να καλύψει τα χιλιάδες κενά με με 27άρια και 30άρια τμήματα, συμπτύξεις, μετακινήσεις μαθητών, υποχρεωτικές υπερωρίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός έχει εξαπολύσει μπαράζ πιέσεων κι εκβιασμών που φτάνουν μέχρι και την παρανομία. Κρύβουν τα όρια των σχολείων από τους γονείς, τους παραπλανούν, βγάζουν παράνομα εκπαιδευτικούς υπεράριθμους. Ο στόχος τους είναι απλός και σαφής, να καλύψουν σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών των εκπαιδευτικών τις δεσμεύσεις τους στους όρους του μνημονίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Θέλουν να γίνει αθέατα, σιωπηλά, για να προλάβουν την κοινωνική κατακραυγή κι αντίδραση. Την ίδια στιγμή προωθούν την πρόσληψη πρωτοφανούς αριθμού ελαστικά εργαζόμενων με νέα χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο ανακοινώνει 10.800 ωρομίσθιους με 4 ώρες την εβδομάδα και 130 ευρώ το μήνα και 15.500 αναπληρωτές κι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου (από 5-15 ώρες την εβδομάδα). Η εκπαίδευση με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε δημόσια υπηρεσία με εργασιακές σχέσεις της ελαστικής εξαθλίωσης, ενώ οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν με χειρότερους όρους εργασίας, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, με την παραμονή τους για τρία χρόνια υποχρεωτικά στην οργανική, με εφαρμογή του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, με το μέντορα και τον αξιολογητή να κρίνει τη μονιμοποίησή τους.
Το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη είναι το σχολείο της αγοράς που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του,
-με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό,
-με εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες,
-με υποχρεωτικές υπερωρίες,
-με 27άρια τμήματα και συμπτύξεις,
-με το άθλιο πείραμα των 800 ολοήμερων με τα 7ωρα,
-με «πράσινα» στελέχηπου θα φροντίσουν εγκαίρως για την εφαρμογή των εντολών και την πάταξη των απείθαρχων, με αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας,
-με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών,
-με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς,
-με επιμόρφωση-συμμόρφωση των εκπαιδευτικών
στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Μνημόνιο: σχέδιο σωτηρίας του κεφαλαίου
Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, στο έδαφος της παγκόσμιας κρίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Είναι στρατηγική τομή μακράς πνοής, η σημαντικότερη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, η οποία εκτυλίσσεται με πρωτοφανή σφοδρότητα, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με τη μορφή ενός ωμού κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος.
Επιδιώκουν να γυρίσουν το ρολόι των εργατικών δικαιωμάτων 100 χρόνια πίσω. Είναι ιστορική βουτιά στην εποχή της βαρβαρότητας που προσπαθεί να αλλάξει το χάρτη της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Την εργολαβία την ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με συνοδοιπόρους τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σύμμαχοί τους τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8μμ που συδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο, που ενοχοποιούν τις λαϊκές κατακτήσεις, τους αγώνες, την ιστορία και το αίμα που έχει χυθεί, που υπερασπίζονται με μανία τα ιερά και τα όσια του σύγχρονου μεσαίωνα.
Σταθερός σύμμαχος τους και οι ηγεσίες του θεάτρου σκιών που τολμά να αποκαλείται «συνδικαλιστικό κίνημα», η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες στις μεγάλες ομοσπονδίες, οι οποίες έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο: το πολύ να προβούν σε μερικούς ελεγχόμενους φραστικούς λεονταρισμούς για ξεκάρφωμα μπροστά στις κάμερες αλλά στο τραπέζι συναινούν στο ξεπούλημά μας. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως ο εφιάλτης των κοινωνικών εκρήξεων ελλοχεύει.
Το οχτάμηνο που πέρασε, στον πρώτο γύρο λαϊκών αγώνων με συλλαλητήρια, απεργίες, αποκλεισμούς και καταλήψεις, οι εργαζόμενοι δε συναίνεσαν, δε νομιμοποίησαν.
H κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο…
Η «κοινωνική κόλαση» δεν είναι μονόδρομος
Απέναντι στο σχέδιο τους το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο σωτηρίας κι αντεπίθεσης των εργαζομένων.
Μ’ ένα βαθιά πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, τον πλούτο που παράξαμε, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του. Γιατί το χρέος το δημιούργησαν οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όταν μόλις πρόπερσι χαρίζανε στις τράπεζες 28 δις, όταν πρόσφεραν θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί η πολιτική της εξόντωσης των εργαζομένων σώζει τα κέρδη αλλά όχι το χρέος, όπως αποδεικνύει η πορεία των αριθμών τους.
Ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα επιβάλλει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, της εκκλησίας, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το ευρώ, την Ε.Ε., που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στη λεηλασία του πλούτου που οι εργαζόμενοι παράγουμε και οι εργοδότες απομυζούν. Ένα πολιτικό κίνημα που απαιτώντας την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής θα ξαναγράφει στις σημαίες του τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, θα απαιτεί να δουλεύουμε λιγότερο, να πληρωνόμαστε περισσότερα, να συνταξιοδοτούμαστε νωρίτερα. Ένα πολιτικό κίνημα που θα αμφισβητήσει την παντοδυναμία τους, θα αλλάζει το συσχετισμό δύναμης και θα ξανακάνει την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, δύναμη στα χέρια των εργαζομένων. Ένα κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κι όχι στους χειρισμούς των κορυφών και των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων. Ένα πολιτικό κίνημα που θα ρισκάρει νίκες, θα μπλοκάρει και θα ανασχέσει όχι με εθιμοτυπικές συμβολικές απεργίες πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά με σοβαρές ταξικές συγκρούσεις συντονισμένων διακλαδικών απεργιών διαρκείας, που θα οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, θα σπέρνουν το φόβο στο αντίπαλο στρατόπεδο, ώστε οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν απρόσκοπτα.
Η εκπαίδευση με την εμπειρία της σε μεγάλους αγώνες μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό.
Το επόμενο διάστημα να αναπτυχθούν όλες εκείνες οι δράσεις που θα μπλοκάρουν την προώθηση του μνημονίου στην εκπαίδευση:
Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
Σε οποιοδήποτε τμήμα από τον Σεπτέμβρη λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις. Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.
Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων που θα κληθούν να συνεδριάσουν να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών προγραμμάτων του «νέου σχολείου». Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν την απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων.
Κανένας - καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας - αξιολογητής.
Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.
Ταυτόχρονα, προετοιμάζουμε απεργιακή εβδομάδα για το τέλος Σεπτεμβρίου-πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (παίρνοντας υπόψη την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτέμβρη αλλά και την επίσκεψη των επιτηρητών της τρόικας στις αρχές Οκτώβρη) που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση, και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.
Στόχο έχει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Την τελευταία ημέρα αυτής θα ακολουθήσει νέος γύρος Γ.Σ. για την εκτίμηση της απεργιακής πορείας. Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι δείκτες που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην πιο λυσσαλέα αντεργατική επίθεση «τρελαίνονται». Η κυβέρνηση ομολογεί ότι η ύφεση καλπάζει με 4% γεγονός πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά χρονικά στην Ελλάδα. Το έλλειμμα ήδη έφτασε στο 135% από το 115% που το παρέλαβαν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα στις 900, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ότι πριν τα μνημόνια. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τράπεζες που έχουν μέσα σε δυο χρόνια πάρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προίκα 75 δις κι ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του εξαιτίας της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που αυξάνει σταθερά την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Και επειδή τα έσοδα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν ήταν αρκετά, νέα επικαιροποιημένη επίθεση (μνημόνιο) στα εργατικά δικαιώματα υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ που περιλαμβάνει:
Εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο για την εξοικονόμηση 350εκ. για το 2011 και 1 δις ως το 2013. Προετοιμάζεται το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που στοχεύει στην απόλυτη μείωση του βασικού μισθού στα όρια του μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δραστική περικοπή των επιδομάτων (στην εκπαίδευση η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εξωδιδακτικό) και σύνδεση μισθού με την απόδοση-παραγωγικότητα-αξιολόγηση. Σχεδιάζουν νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα επίσημα παγώνουν κι ανεπίσημα περικόπτονται δραματικά. Νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα με παράλληλη ελάφρυνση της φορολογίας στο κεφάλαιο. Αυτό περιλαμβάνει είτε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης στο ύψος του πετρελαίου κίνησης είτε τη μεταφορά των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), αύξηση των φόρων σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, «πράσινα τέλη» κλπ.
Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας του κεφαλαίου από το 25% στο 20%, και προωθούνται νέες «διευκολύνσεις» (αναπτυξιακός νόμος, μειώσεις – διακανονισμοί στις εισφορές, αναστολή καταβολής του 20% των εσόδων από διαφημίσεις των καναλαρχών…).
Απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορομπηχτική -ανταποδοτική λειτουργία, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση σε βαθμό διάλυσης του δημόσιου τομέα, με βάση και την υλοποίηση του Καλλικράτη. Πώς θα προκύψουν διαφορετικά τα 500 εκ. «εξοικονόμηση» από τον Καλλικράτη για μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» με απείρως περισσότερες αρμοδιότητες; Νέοι φόροι και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, είναι η δική τους απάντηση.
Πωλητήριο τώρα σε ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, δημόσιες συγκοινωνίες, κρατικές τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμιο, δημόσια γη, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της τιμής των δημόσιων αυτών αγαθών (για το ρεύμα πάνω από 30%), και πέτσοκομά των παροχών τους (π.χ. μείωση του σιδηροδρομικού δικτύου κατά τα 2/3!!!), τεράστια χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζόμενων σε αυτές και πέρασμα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και ολόκληρων κοινωνικών τομέων στα χέρια του ιδιωτικού κεφάλαιου.
Σημείο 0 για τη δημόσια υγεία Ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ο Καλλικράτης καταβαραθρώνουν τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτή. Φορτώνουν στους πολίτες το βάρος της λειτουργίας των νοσοκομείων (π.χ. πληρωμή των υπερωριών από τα νοσήλια!!!), εκατοντάδες Κέντρα Υγείας κλείνουν, περνάνε στους «Καλλικρατικούς Δήμους» οι οποίοι αδυνατούν να τα λειτουργήσουν δίχως πόρους κι ενώ τα νοσοκομεία «αδειάζουν» από προσωπικό, ο Παπανδρέου και η συμμορία που κυβερνάει κάνει ευτυχισμένο το λόμπι της ιδιωτικής υγείας.
Νέα έκρηξη των απολύσεων σε συνδυασμό με εκρηκτική αύξηση των ελαστικά απασχολούμενων που γιγαντώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, νέα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Η εκπαίδευση στον αστερισμό του μνημονίου
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τα χειρότερα μαντάτα για την εκπαίδευση
Η Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε δημόσια ότι αυτή η χρονιά θα είναι η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση. Ο απίστευτα χαμηλός αριθμός διορισμών (2850 συνολικά) σε συνδυασμό με τις 11.500 συνταξιοδοτήσεις φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα. Το Υπουργείο παιδείας, σε πλήρη αρμονία με το μνημόνιο και τις περικοπές επιδιώκει να καλύψει τα χιλιάδες κενά με με 27άρια και 30άρια τμήματα, συμπτύξεις, μετακινήσεις μαθητών, υποχρεωτικές υπερωρίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός έχει εξαπολύσει μπαράζ πιέσεων κι εκβιασμών που φτάνουν μέχρι και την παρανομία. Κρύβουν τα όρια των σχολείων από τους γονείς, τους παραπλανούν, βγάζουν παράνομα εκπαιδευτικούς υπεράριθμους. Ο στόχος τους είναι απλός και σαφής, να καλύψουν σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών των εκπαιδευτικών τις δεσμεύσεις τους στους όρους του μνημονίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Θέλουν να γίνει αθέατα, σιωπηλά, για να προλάβουν την κοινωνική κατακραυγή κι αντίδραση. Την ίδια στιγμή προωθούν την πρόσληψη πρωτοφανούς αριθμού ελαστικά εργαζόμενων με νέα χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο ανακοινώνει 10.800 ωρομίσθιους με 4 ώρες την εβδομάδα και 130 ευρώ το μήνα και 15.500 αναπληρωτές κι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου (από 5-15 ώρες την εβδομάδα). Η εκπαίδευση με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε δημόσια υπηρεσία με εργασιακές σχέσεις της ελαστικής εξαθλίωσης, ενώ οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν με χειρότερους όρους εργασίας, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, με την παραμονή τους για τρία χρόνια υποχρεωτικά στην οργανική, με εφαρμογή του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, με το μέντορα και τον αξιολογητή να κρίνει τη μονιμοποίησή τους.
Το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη είναι το σχολείο της αγοράς που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του,
-με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό,
-με εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες,
-με υποχρεωτικές υπερωρίες,
-με 27άρια τμήματα και συμπτύξεις,
-με το άθλιο πείραμα των 800 ολοήμερων με τα 7ωρα,
-με «πράσινα» στελέχηπου θα φροντίσουν εγκαίρως για την εφαρμογή των εντολών και την πάταξη των απείθαρχων, με αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας,
-με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών,
-με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς,
-με επιμόρφωση-συμμόρφωση των εκπαιδευτικών
στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Ήδη, η μεγάλη περικοπή των χρημάτων των σχολικών επιτροπών
που έγινε την περασμένη άνοιξη, έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας
σε πολλά σχολεία που βρίσκονται χωρίς χρήματα
από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
που έγινε την περασμένη άνοιξη, έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας
σε πολλά σχολεία που βρίσκονται χωρίς χρήματα
από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Μνημόνιο: σχέδιο σωτηρίας του κεφαλαίου
Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, στο έδαφος της παγκόσμιας κρίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Είναι στρατηγική τομή μακράς πνοής, η σημαντικότερη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, η οποία εκτυλίσσεται με πρωτοφανή σφοδρότητα, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με τη μορφή ενός ωμού κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος.
Επιδιώκουν να γυρίσουν το ρολόι των εργατικών δικαιωμάτων 100 χρόνια πίσω. Είναι ιστορική βουτιά στην εποχή της βαρβαρότητας που προσπαθεί να αλλάξει το χάρτη της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Την εργολαβία την ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με συνοδοιπόρους τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σύμμαχοί τους τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8μμ που συδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο, που ενοχοποιούν τις λαϊκές κατακτήσεις, τους αγώνες, την ιστορία και το αίμα που έχει χυθεί, που υπερασπίζονται με μανία τα ιερά και τα όσια του σύγχρονου μεσαίωνα.
Σταθερός σύμμαχος τους και οι ηγεσίες του θεάτρου σκιών που τολμά να αποκαλείται «συνδικαλιστικό κίνημα», η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες στις μεγάλες ομοσπονδίες, οι οποίες έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο: το πολύ να προβούν σε μερικούς ελεγχόμενους φραστικούς λεονταρισμούς για ξεκάρφωμα μπροστά στις κάμερες αλλά στο τραπέζι συναινούν στο ξεπούλημά μας. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως ο εφιάλτης των κοινωνικών εκρήξεων ελλοχεύει.
Το οχτάμηνο που πέρασε, στον πρώτο γύρο λαϊκών αγώνων με συλλαλητήρια, απεργίες, αποκλεισμούς και καταλήψεις, οι εργαζόμενοι δε συναίνεσαν, δε νομιμοποίησαν.
H κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο…
Η «κοινωνική κόλαση» δεν είναι μονόδρομος
Απέναντι στο σχέδιο τους το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο σωτηρίας κι αντεπίθεσης των εργαζομένων.
Μ’ ένα βαθιά πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, τον πλούτο που παράξαμε, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του. Γιατί το χρέος το δημιούργησαν οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όταν μόλις πρόπερσι χαρίζανε στις τράπεζες 28 δις, όταν πρόσφεραν θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί η πολιτική της εξόντωσης των εργαζομένων σώζει τα κέρδη αλλά όχι το χρέος, όπως αποδεικνύει η πορεία των αριθμών τους.
Ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα επιβάλλει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, της εκκλησίας, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το ευρώ, την Ε.Ε., που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στη λεηλασία του πλούτου που οι εργαζόμενοι παράγουμε και οι εργοδότες απομυζούν. Ένα πολιτικό κίνημα που απαιτώντας την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής θα ξαναγράφει στις σημαίες του τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, θα απαιτεί να δουλεύουμε λιγότερο, να πληρωνόμαστε περισσότερα, να συνταξιοδοτούμαστε νωρίτερα. Ένα πολιτικό κίνημα που θα αμφισβητήσει την παντοδυναμία τους, θα αλλάζει το συσχετισμό δύναμης και θα ξανακάνει την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, δύναμη στα χέρια των εργαζομένων. Ένα κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κι όχι στους χειρισμούς των κορυφών και των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων. Ένα πολιτικό κίνημα που θα ρισκάρει νίκες, θα μπλοκάρει και θα ανασχέσει όχι με εθιμοτυπικές συμβολικές απεργίες πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά με σοβαρές ταξικές συγκρούσεις συντονισμένων διακλαδικών απεργιών διαρκείας, που θα οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, θα σπέρνουν το φόβο στο αντίπαλο στρατόπεδο, ώστε οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν απρόσκοπτα.
Η εκπαίδευση με την εμπειρία της σε μεγάλους αγώνες μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό.
Το επόμενο διάστημα να αναπτυχθούν όλες εκείνες οι δράσεις που θα μπλοκάρουν την προώθηση του μνημονίου στην εκπαίδευση:
Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
Σε οποιοδήποτε τμήμα από τον Σεπτέμβρη λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις. Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.
Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων που θα κληθούν να συνεδριάσουν να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών προγραμμάτων του «νέου σχολείου». Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν την απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων.
Κανένας - καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας - αξιολογητής.
Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.
Ταυτόχρονα, προετοιμάζουμε απεργιακή εβδομάδα για το τέλος Σεπτεμβρίου-πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (παίρνοντας υπόψη την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτέμβρη αλλά και την επίσκεψη των επιτηρητών της τρόικας στις αρχές Οκτώβρη) που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση, και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.
Στόχο έχει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Την τελευταία ημέρα αυτής θα ακολουθήσει νέος γύρος Γ.Σ. για την εκτίμηση της απεργιακής πορείας. Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
Όχι στο νομοσχέδιο έκτρωμα για τον ΟΣΕ
ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΛΗΣΤΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Ο ΟΣΕ
Η κυβέρνηση πανικόβλητη κατέφυγε στα δικαστήρια για να επιβάλει το αντεργατικό νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ! Για χάρη των μέτρων του Μνημόνιου ΔΝΤ-ΕΕ επιχειρούν τη καταστολή την ώρα που μιλάνε για «διαβούλευση»!
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον ΟΣΕ είναι ένα δώρο στα αδηφάγα συμφέροντα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στο όνομα των ελλειμμάτων του ΟΣΕ διαλύει την δημόσια συγκοινωνία αφήνοντας τεράστιες περιοχές της χώρας χωρίς δίκτυο, απολύει χιλιάδες εργαζόμενους και καταστρατηγεί τις κατακτήσεις των υπόλοιπων με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Ο κόσμος θα πληρώνει πανάκριβα εισιτήρια και θα μετακινείται χωρίς ασφάλεια όπως συνέβη στη Αγγλία όπου τα ατυχήματα έχουν κοστίσει ανθρώπινες ζωές.
Ανακοίνωση σχετικά με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ
Οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουν την κρίση του χώρου αυτού. Οι καταστροφικοί μικροκομματικοί ανταγωνισμοί, οι προσωπικές στρατηγικές, οι κάθε είδους χειρισμοί, αποτελούν την έκφραση μιας βαθύτερης πολιτικής, προγραμματικής και στρατηγικής κρίσης. Η αδυναμία λήψης καθαρής θέσης σε κομβικά ερωτήματα όπως το χρέος και η αναγκαία διαγραφή του, η επιμονή σε μια φιλο-ΕΕ τοποθέτηση, οι αυταπάτες περί «αριστερής διακυβέρνησης», η συμπόρευση με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποτελούν τις αιτίες αυτής της κρίσης.
Διέξοδο απέναντι σε αυτή την κρίση δεν μπορούν να δώσουν ούτε οι συμπορεύσεις με μεγαλοδικηγόρους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, εκλεκτούς των ΜΜΕ στο όνομα μιας «αντιμνημονιακής» πάλης που αφήνει στο απυρόβλητο την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ούτε η λογική των «σωτήρων» της Αριστεράς και των «μετώπων» χωρίς σαφείς πολιτικές τοποθετήσεις.
Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
Καμία ανοχή στον σεξισμό και τη βία
Πρόσφατα η κρατική τηλεόραση φιλοξένησε (και μάλιστα για δεύτερη φορά) τις ακραίες και βαθιά σεξιστικές απόψεις του ζωγράφου Κώστα Τσόκλη. Συγκεκριμένα, ο τελευταίος μιλώντας για τους βιασμούς γυναικών ανέφερε τα εξής: «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός από την κοπέλα που προκαλεί. Τη βία τη ζητά η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Γιατί να κλείνουν στη φυλακή τον βιαστή κι όχι την κοπέλα; Αφού η φύση τον σπρώχνει να "επιτεθεί". Δεν είναι ωραίο πράγμα η επίθεση;
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
Ανασχηματισμός συνενόχων του Μνημόνιου ΔΝΤ-ΕΕ
Ο ανασχηματισμός είναι ομολογία πανικού της κυβέρνησης μπροστά στην ογκούμενη δυσαρέσκεια των εργαζόμενων και της νεολαίας, δυσαρέσκεια που προκαλεί η αδιάκοπη βάρβαρη επίθεση της «χούντας» κυβέρνησης- ΔΝΤ-ΕΕ. Με την αθρόα συμμετοχή στα υπουργεία προβεβλημένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, τα οποία υποτίθεται ότι προχωρούσαν κατά καιρούς σε δηλώσεις «διαφοροποίησης» με την πολιτική Γ. Παπανδρέου, καταρρέουν και οι τελευταίες αυταπάτες για «εντός των τειχών» αντιπολίτευση στα αντεργατικά μέτρα. Το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» γίνεται με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο συνένοχο με τις κυβερνητικές επιθέσεις.
Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
Ψηφοδέλτιο ανατροπής με αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα στο Β. Αιγαίο
Ανοιχτή σύσκεψη για πρόγραμμα και υποψηφίους τη Δευτέρα 13/9, 7μμ, στο ξενοδοχείο «Λέσβιον» της Μυτιλήνης
Στη σύσκεψη των επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από Λέσβο και Χίο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 4/9 στη Μυτιλήνη αποφασίστηκε η παρέμβαση στις περιφερειακές εκλογές με ένα ψηφοδέλτιο ανατροπής στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος ενάντια στο Μνημόνιο, τον «Καλλικράτη» και της πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ συνολικά. Το ψηφοδέλτιο θα εκφράζει την ανεξαρτησία της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και την υπέρβαση των ορίων που καθηλώνουν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.
Να γίνει η Πανελλαδική διαδήλωση στη ΔΕΘ 11 Σεπτέμβρη αφετηρία νέων αγώνων
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΙΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
Από την περασμένη άνοιξη οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, οι αυτοαπασχολούμενοι δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση. Απάντησαν με μεγάλες πανεργατικές απεργίες και αγώνες δείχνοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων και της νεολαίας δεν υποτάσσονται, ούτε συναινούν. Διότι μπροστά στη βαθιά καπιταλιστική κρίση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ θέλουν να επιβάλουν τον κοινωνικό μεσαίωνα.
Με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, που σαν τον κλέφτη υπέγραψε η κυβέρνηση στις 6 Αυγούστου, θα έχουμε εκτίναξη της ανεργίας και της ακρίβειας, μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές, σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, κλειστούς παιδικούς σταθμούς.
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
Ανοιχτή σύσκεψη για τη συγκρότηση ψηφοδελτίου ανατροπής στο Β. Αιγαίο
Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη συγκρότηση ψηφοδελτίου ανατροπής στο Β. Αιγαίο
Κυριακή 5/9, 11 πμ, ξενοδοχείο «Λέσβιον»
Οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση θα γίνουν μέσα σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον. Μπροστά στην όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση ΝΔ-ΛΑΟΣ, προχωρά μαζί με την τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ στην εφαρμογή ενός σφαγείου μέτρων που αναιρούν κατακτήσεις ενός αιώνα του εργατικού και λαϊκού κινήματος
Ο αποκλεισμός στους παιδικούς σταθμούς: Άλλο ένα πλήγμα για τις εργαζόμενες γυναίκες!
Ο αποκλεισμός εκατοντάδων παιδιών από τους παιδικούς σταθμούς της Λέσβου δείχνει για άλλη μια φορά την ανυπαρξία κράτους- πρόνοιας, ενώ σε συνδυασμό με το νέο ασφαλιστικό, αποδεικνύει πως στο στόχαστρο της κυβέρνησης και του ΔΝΤ, εκτός από την οικογένεια είναι κυρίως οι εργαζόμενες γυναίκες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
