Η διπλή αυτοκτονία μάνας και γιου σήμερα στην πλατεία Βάθη έρχεται να
προστεθεί σε καμπόσες ακόμη αυτοκτονίες και αμέτρητους θανάτους από τη
φτώχεια, την απελπισία, την διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας και των
δομών προστασίας.
Οι πρωταίτιοι της κατάστασης αυτής, οι ηθικοί αυτουργοί των αυτοκτονιών, αντί να βρίσκονται στο εδώλιο έχουν το θράσος να κυκλοφορούν στα τηλεοπτικά παράθυρα και να διαφημίζουν το Μνημόνιο ως "ευλογία" για τον τόπο. Την ίδια στιγμή, οι ηγέτες της ΕΕ επιμένουν να επεκτείνουν αυτή την "ευεργετική" (για το κεφάλαιο) πολιτική στο σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιμένοντας στο νέο Σύμφωνο για τη φτωχοποίηση όλης της Ευρώπης.
Οι πρωταίτιοι της κατάστασης αυτής, οι ηθικοί αυτουργοί των αυτοκτονιών, αντί να βρίσκονται στο εδώλιο έχουν το θράσος να κυκλοφορούν στα τηλεοπτικά παράθυρα και να διαφημίζουν το Μνημόνιο ως "ευλογία" για τον τόπο. Την ίδια στιγμή, οι ηγέτες της ΕΕ επιμένουν να επεκτείνουν αυτή την "ευεργετική" (για το κεφάλαιο) πολιτική στο σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιμένοντας στο νέο Σύμφωνο για τη φτωχοποίηση όλης της Ευρώπης.
Στο αγωνιώδες ερώτημα του σημερινού αυτόχειρα για το αν υπάρχει άλλη διέξοδος, χρειάζεται όλο το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά να απαντήσει: ναι, υπάρχει άλλη διέξοδος έξω από το χρέος, το Μνημόνιο, το ευρώ και την ΕΕ. Αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την οικοδόμηση μιας άλλης πορείας, βασισμένης στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ένας δρόμος που θα μετρά την "ευημερία" της κοινωνίας όχι σε καταναλωτικά δάνεια, ομόλογα και επιτόκια, αλλά σε δωρεάν υγεία, περίθαλψη, παιδεία, πολιτισμό για όλες και όλους. Ένας δρόμος που θα οδηγήσει τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, με την εθνικοποίησή τους και των εργατικό έλεγχο. Ένας δρόμος που δεν χτίζεται μέσα από αυταπάτες περί "αναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου", αλλά βασίζεται στην ίδια τη δύναμη του λαού, σε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα ρήξης και ανατροπής που θα επιβάλει τους δικούς του όρους στους σημερινούς εκβιαστές μας.
Ο ίδιος ο εργαζόμενος λαός πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, οικοδομώντας εκείνες τις συλλογικές μορφές αλληλεγγύης ανά γειτονιά, πόλη και εργασιακό χώρο, που θα αποτρέψουν την απελπισία, θα αντιστρέψουν τους μοναχικούς δρόμους, θα ξαναγεννήσουν την ελπίδα. Η συλλογική αλληλεγγύη και ο αγώνας να ξαναχτιστεί το κράτος πρόνοιας που έχουν διαλύσει είναι οι μόνοι τρόποι για να μη θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.
Σε αυτό τον αγώνα για τη σωτηρία του λαού στρατεύεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλα τα μέλη της, πριν και μετά τις εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου