Στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Τετάρτη 23 Μάη γίνεται μια
συντονισμένη προσπάθεια από τις ηγεσίες των μεγάλων δυνάμεων και της
γραφειοκρατίας της ΕΕ να εμφανιστούν ως δήθεν αναπτυξιακά κάποια μέτρα
στήριξης των τραπεζών και του κεφαλαίου, όπως οι διάφορες εκδοχές του
ευρωομόλογου. Αιτία είναι ο φόβος των λαϊκών κινητοποιήσεων και οι
απανωτές ανατροπές κυβερνήσεων στην ΕΕ.
Η προπαγάνδα εμφανίζει την πολιτική της ΕΕ ως αναπτυξιακή, κρύβοντας όμως ότι είναι μια ανάπτυξη δηλητηριώδης. Η «ανάπτυξη με φτώχεια» της ΕΕ βασίζεται στην σταθερή προσήλωση στα Μνημόνια και το Ευρωσύμφωνο. Δεν προβλέπει το σπάσιμο της άγριας λιτότητας και φοροληστείας, το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων που διαλύουν τις υπηρεσίες και καταστρέφουν τις υποδομές, την αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις με πλήρη απασχόληση, μισθό και ασφάλιση.
Παραπέρα το ευρωομόλογο θα λειτουργήσει σαν ένας μηχανισμός αναδιανομής κεφαλαίων υπέρ των επιχειρήσεων, διόγκωση του χρέους σε βάρος της κοινωνίας και εμπλοκής των ταμείων σε νέες ληστείες τύπου PSI.
Η μόνη επιλογή εξόδου από τον κύκλο της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής καταστροφής είναι η άμεση παύση πληρωμών, η διαγραφή του χρέους, η εθνικοποίηση τραπεζών με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, η έξοδος από ευρώ και ΕΕ. Μόνο έτσι μπορεί να υλοποιηθεί μια πολιτική αναδιανομής πλούτου και άμεσης αντιμετώπισης της ανεργίας, αλλά και μια νέα εποχή για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η προπαγάνδα εμφανίζει την πολιτική της ΕΕ ως αναπτυξιακή, κρύβοντας όμως ότι είναι μια ανάπτυξη δηλητηριώδης. Η «ανάπτυξη με φτώχεια» της ΕΕ βασίζεται στην σταθερή προσήλωση στα Μνημόνια και το Ευρωσύμφωνο. Δεν προβλέπει το σπάσιμο της άγριας λιτότητας και φοροληστείας, το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων που διαλύουν τις υπηρεσίες και καταστρέφουν τις υποδομές, την αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις με πλήρη απασχόληση, μισθό και ασφάλιση.
Παραπέρα το ευρωομόλογο θα λειτουργήσει σαν ένας μηχανισμός αναδιανομής κεφαλαίων υπέρ των επιχειρήσεων, διόγκωση του χρέους σε βάρος της κοινωνίας και εμπλοκής των ταμείων σε νέες ληστείες τύπου PSI.
Η μόνη επιλογή εξόδου από τον κύκλο της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής καταστροφής είναι η άμεση παύση πληρωμών, η διαγραφή του χρέους, η εθνικοποίηση τραπεζών με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, η έξοδος από ευρώ και ΕΕ. Μόνο έτσι μπορεί να υλοποιηθεί μια πολιτική αναδιανομής πλούτου και άμεσης αντιμετώπισης της ανεργίας, αλλά και μια νέα εποχή για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου