ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε
Η απόλυτη αποτυχία της αντικοινωνικής πολιτικής του Μνημονίου που επέβαλλαν Κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ αποκαλύπτεται με την επιχείρηση Επιμήκυνση Αποπληρωμής του Χρέους. Άλλα δεκαπέντε έως είκοσι χρόνια «επιτήρηση» ώστε το κεφάλαιο να εξασφαλίσει τα κέρδη του σε βάρος των εργαζομένων και του δημόσιου πλούτου. Στο μεταξύ ενώ το χρέος αυξάνεται (από τα 290 δις το 2009, στα 330 δις το 2010, τα 348 δις το 2011, τα 450 δις το 2014) και βυθίζει τη χώρα στην καταστροφή, η μοναδική έγνοια κυβέρνησης είναι να υπογράψει νέες συμφωνίες που να παρατείνουν την περίοδο αποπληρωμής, να εξασφαλίζουν τα χρήματα των διεθνών τραπεζών και του κεφαλαίου και να αλυσοδένουν τη χώρα με τις αποφάσεις της Ε.Ε..
Ο επόμενος γύρος της κυβερνητικής επίθεσης στοχεύει το εισόδημα, τις θέσεις εργασίας, την υγεία, την εκπαί-δευση, το δημόσιο πλούτο. Παράλληλα, παρέχει στο κεφάλαιο φοροαπαλλαγές (από το 24% στο 20%), χρηματο-δότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών (ενώ οφείλουν στα ταμεία 9 δις €), δυνατότητα παράκαμψης των περιβαλλοντικών όρων (συμβάσεις fast track), υπογραφή επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, κλπ.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ κι ΑΝΕΡΓΙΑ
• Ελαχιστοποιεί τη δωρεάν Υγεία ιδιωτικοποιώντας ευρύτατους τομείς (μεταφορά μέρους ή ολόκληρου του κόστους στους εργαζόμενους) που αφορούν την πρόσβαση στα εξωτερικά ιατρεία, εκατοντάδες εξετάσεις, χειρουργεία, νοσήλια και φάρμακα. Μειώνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό υποβαθμίζοντας την ποιότητα, εγκαταλείπει την πρωτοβάθμια φροντίδα για την υγεία, απαξιώνει τον ΟΠΑΔ.
• Συρρικνώνει το δημόσιο δωρεάν σχολείο με δραματική μείωση των κονδυλίων κατά 1,25 δις ευρώ. Περικόπτει κατά 20% τον προϋπολογισμό του Υπ. Παιδείας, εξαγγέλλει συγχωνεύσεις σχολείων και μεταφορά μαθητών, ανάθεση της χρηματοδότησης των σχολείων στο πλαίσιο του Καλλικράτη από γονείς και χορηγούς (σε συνδυασμό με τη μείωση των δαπανών κατά 500 εκατομμύρια στην τοπική αυτοδιοίκηση). Σταματά και τους ελάχιστους διορισμούς του 2010 και προχωρά σε προσλήψεις μόνο με ατομικές συμβάσεις έργου (που βαφτίζονται ορισμένου χρόνου) μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα ΕΣΠΑ, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει απροκάλυπτα ότι θα αυξήσει διδακτικό και εργασιακό μας ωράριο.
• Ξεπουλά τις δημόσιες αστικές μεταφορές και τα τρένα μειώνοντας συγχρόνως δρομολόγια και αυξάνοντας την τιμή των εισιτηρίων. Χαρίζει στο κεφάλαιο αεροδρόμια, ενέργεια, λιμάνια, τράπεζες, υπηρεσίες.
• Καταργεί συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, με τη συναίνεση της ΠΑΣΚ, για να επιβάλλει τις επιχει-ρησιακές, μειώνοντας τους ήδη άθλιους μισθούς και με μαζικές απολύσεις δημιουργεί στρατιές ανέργων.
• Σκοπεύει να εξισώσει τους μισθούς του δημόσιου τομέα με τους μισθούς του ιδιωτικού, να διαχωρίσει μισθολογικά παλιούς και νέους, να συνδέσει το μισθό με την αποδοτικότητα και τη μονιμότητα με την αξιολόγηση-χειραγώγηση. Ήδη προχωρά σε απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων, σε υποχρεωτικές συγχωνεύσεις υπηρεσιών και υποχρεωτικές μετατάξεις υπαλλήλων.
• Οδηγεί στην απαξίωση τα ασφαλιστικά ταμεία ΙΚΑ και δημοσίου που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υπο-χρεώσεις τους, με καταλήστευση των αποθεματικών τους από τράπεζες και χρηματιστήριο, με κρατικές πολιτικές αφαίμαξης, με ξεπούλημα – «αξιοποίηση» της περιουσίας τους.
• Ληστεύει από τον κόσμο της δουλειάς 15 δις € με τον προϋπολογισμό του 2011 αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους στα είδη πρώτης ανάγκης, την κατοικία, τη μετακίνηση.
ΟΙ ΠΡΟΘΥΜΟΙ
Η κυβέρνηση ακουμπά και στηρίζεται στα δύσκολά της από τη συμμαχία των προθύμων. Η ΝΔ (παρά την αντιμνημονιακή φλυαρία), ο ΛΑΟΣ και το νεόκοπο κόμμα της οικογένειας Μητσοτάκη είναι ταξικοί υπέρμαχοι και διαχειριστές των καπιταλιστικών ιδεολογημάτων ψάχνουν χώρο να συντηρηθούν στο πολιτικό σκηνικό. Από κοντά το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Παράλληλα η κυβέρνηση, τα στελέχη δημοσιογραφικών οργανισμών, τραπεζών και επιχειρηματικών ενώσεων διαμορφώνουν την επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής της αφού βέβαια έχει εξοπλίσει (και με νομοθετικό πλαίσιο) τις δυνάμεις καταστολής.
Η κυβέρνηση έχει εξασφαλισμένη τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Είτε με τις υπογραφές και τις συμφωνίες ταξικής προδοσίας (ΓΣΕΕ-Παναγόπουλος), είτε χωρίς σχέδιο και προοπτική και κυρίως χωρίς διάθεση ρήξης και ανατροπής του μνημονίου σπέρνουν την απαισιοδοξία και υιοθετούν τους κυβερνητικούς μονόδρομους.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της ΠΑΣΚ στη ΔΟΕ που συκοφαντεί κλάδους εργαζομένους, σκόπιμα προβάλλει τη λογική του αδικημένου υπαλλήλου. Η ΠΑΣΚ, επιχειρεί να ξυπνήσει συντεχνιακά ανακλαστικά για διεκδίκηση εξαίρεσης του κλάδου από την πολιτική του Μνημονίου, ενώ γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει: κρύβει από τους εκπαιδευτικούς τις προθέσεις της κυβέρνησης ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην κυ-βέρνηση να μας διαχωρίσει, να διασπάσει την απαραίτητη ενότητα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και να υλοποιήσει το στόχο για δραστικές μειώσεις στους μισθούς και τη σύνδεσή τους με την αξιολόγηση-χειραγώγηση. Πρόκειται για συνειδητή τακτική εξαπάτησης των εκπαιδευτικών που εξυπηρετεί την κυ-βερνητική προσπάθεια για διαίρεση των εργαζομένων απέναντι στην επίθεση. Σε όλα αυτά σιωπηλά συναι-νεί και η ΔΑΚΕ. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ παντού συντάσσονται μαζί, συναινούν στα ιδεολογήματα περί χρέους, απο-δέχονται την ανάγκη μείωσης του κόστους εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, την ελαστικοποίηση.
Πιστεύουν ότι θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν τη ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ;
ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ – ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ
• Απαγόρευση των απολύσεων σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Παύση πληρωμών του χρέους – Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος.
• Έξοδος της χώρας από Ε.Ε.–ΟΝΕ-ευρώ. Να αποχωρήσουμε από τους καπιταλιστικούς μηχανισμούς που μας εμπλέκουν στο φαύλο κύκλο του συνεχούς επαναδανεισμού.
• Να κοινωνικοποιηθούν οι τράπεζες, η εκκλησιαστική περιουσία, οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας.
• Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. 1400 καθαρά πρώτος μισθός. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
• Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για εργαζόμενους και άνεργους.
• Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη για όλους.
• Όχι στο φθηνό πειθαρχημένο σχολείο του Καλλικράτη, της αγοράς, του ΔΝΤ και της ΕΕ.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Απέναντι στα σχέδια κυβέρνησης ΕΕ και ΔΝΤ το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο. Απέ-ναντι στους κυβερνητικούς μονόδρομους, και τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να απαντήσουμε με ένα πολιτικό, εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, θα αγωνίζεται για την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου επιγόνου και θα προβάλλει ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης, ικανοποίησης των άμεσων αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, στον αντίποδα των επιδιώξεων και των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Επιδιώκουμε διακλαδικό μέτωπο με στόχο τη συμπόρευση των κλάδων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα απαιτήσουν την ανατροπή της νέας επιδρομής του κεφαλαίου. Για να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση και όχι οι εργαζόμενοι, για να επανακτήσουμε τα δικαιώματά μας. Προωθούμε πρόταση για γενικό δια-κλαδικό απεργιακό και αγωνιστικό πρόγραμμα διαρκείας που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις.
Η πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη να γίνει η αρχή για αποφασιστικούς αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου