ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Σ. ΓΑΛΗΝΟΥ ΜΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

23/3/2014

«Όλοι μπορούμε να ενισχύσουμε τον εθελοντισμό, γιατί όλοι μας μπορούμε να αγαπήσουμε και να καταστήσουμε την κοινωνία και τη ζωή μας πιο ανθρώπινη». Μ’ αυτή την αποστροφή έκλεισε, σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα, την συνάντησή του με εθελοντικές οργανώσεις ο υποψήφιος Δήμαρχος του συνδυασμού «Μόνο για τη Λέσβο», Σπύρος Γαληνός.

Είναι τουλάχιστον πρόκληση σε μια κοινωνία που χειμάζεται από την ανεργία να συνεχίζεις το βιολί των ΜΚΟ και να μην λες κουβέντα για την ανάγκη για μόνιμη σταθερή εργασία για όλους με μισθό τέτοιο που να καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Είναι τουλάχιστον πρόκληση να λες ότι θα δημιουργήσεις αντιδημαρχία εθελοντισμού τη στιγμή που η Λέσβος κι όλο το Βόρειο Αιγαίο στενάζουν κάτω από την καθημερινή απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία στα χωράφια, τον τουρισμό, στον επισιτισμό.

Ρωτάμε λοιπόν: έτσι σχεδιάζει ο συνδυασμός αυτός να λύσει το πρόβλημα της αδυναμίας να γίνουν προσλήψεις; Με εθελοντές θα μαζεύει τα σκουπίδια, με εθελοντές θα καθαρίζει τις παραλίες κάτω από τα ξενοδοχεία; Με εθελοντές θα αλλάζει τις λάμπες του δημοτικού φωτισμού; Με εθελοντές θα δουλεύει η «Βοήθεια στο σπίτι»;

Τα πρώτα δείγματα γραφής αυτού του συνδυασμού και του επικεφαλής του δείχνουν πόσο ρηχό είναι τελικά το δίπολο μνημονιακός – αντιμνημονιακός, αν δεν ξεκαθαρίζεις τα αίτια που φτάσαμε ως εδώ και το ρόλο των καλλικρατικών δήμων και των περιφερειών στην απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην υποδούλωση των τοπικών κοινωνιών στα κελεύσματα της Ε.Ε. μέσω της μόνιμης επιτήρησης των προϋπολογισμών των Δήμων, το καθεστώς μνημονίου διαρκείας που προβλέπουν οι συνθήκες της Ε.Ε. και της Ο.Ν.Ε..

Για μας λοιπόν μόνη  ελπίδα για τους εργαζόμενους είναι η σύγκρουση με την Ε.Ε. και με την πολιτική της, που υλοποιούν οι σημερινοί και θα έρθουν να υλοποιήσουν οι επίδοξοι αυριανοί διαχειριστές. Μόνη ελπίδα η εθελοντική ολόπλευρη στράτευση στον αγώνα ενάντια στις απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών κι η ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων μέσα από τα συνδικάτα τους και τις οργανώσεις τους.

Μόνο με ένα αναγεννημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα και με μια ισχυρή Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής μπορούμε να διεκδικήσουμε αξιοπρεπή ζωή και δικαιώματα σήμερα και να ανοίξουμε το δρόμο για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια αυτών που τον παράγουν.

Υ.Γ.: Ελπίζουμε να μην σπεύσουν διάφοροι καλοθελητές να πουν ότι στρεφόμαστε ενάντια στους δεκάδες συμπολίτες μας που μέσα στον κοινωνικό ερειπιώνα που αφήνουν πίσω τους κεφάλαιο - ΕΕ - ΔΝΤ και κυβερνήσεις προσφέρουν με αυταπάρνηση έργο μέσα από συλλόγους και οργανώσεις. Αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν τον κόπο τους δείχνουμε. Άλλωστε την εκμετάλλευση της δουλειάς τους από διάφορους πολιτευτάκηδες την γνωρίζουν οι ίδιοι καλύτερα από τον καθένα μας.