Μερικά ερωτήματα…

Του Στρατή Παυλή,

γιατρού, στελέχους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λέσβου

Έξι νέοι άνθρωποι καταθέτουν δημόσια την άποψη τους για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές [http://oallosdromos.net/?p=508]. Δηλώνουν πως «χάρηκαν» με την υποψηφιότητα του Στράτου Γεωργούλα για το δήμο Λέσβου και ότι είναι «τιμή» τους η υποψηφιότητα της Αγλαΐας Κυρίτση για την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Έχουν κάθε δικαίωμα να στηρίζουν τις πολιτικές τους προτιμήσεις. Καλό είναι όμως να υπακούν στην κοινή λογική οι δημόσιες τοποθετήσεις μας.

Οι συγκεκριμένες υποψηφιότητες δεν προέκυψαν τυχαία. Την υποψηφιότητα της Αγλαΐας Κυρίτση, την πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και την ενέκρινε κατά πλειοψηφία η Κεντρική Επιτροπή. Η ίδια πρόταση περιελάμβανε τον γνωστό για τις ακροδεξιές απόψεις του Καρυπίδη και τον υποστηρικτή των μνημονίων Βουδούρη. Την υποψηφιότητα του Στράτου Γεωργούλα την στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου και απέχει πολύ από το να εκφράζει την «ενωμένη αριστερά».

Η ενότητα της Αριστεράς, όπως χρησιμοποιείται από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποτελεί το «φάντασμα που πλανιέται πάνω απ´ το Κόκκινο Νησί» αλλά τη φαντασίωση όσων ψαρεύουν στα θολά νερά της διαχείρισης της τοπικής εξουσίας. Η Αριστερά, για να μπορέσει να δώσει λύση στα προβλήματα της κοινωνίας, πρέπει να έχει καθαρές θέσεις, «να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη». Δυστυχώς οι υποψήφιοι που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από κοινοτοπίες, αποφεύγουν να δεσμευτούν σε συγκεκριμένα ερωτήματα.

Αν αύριο βρεθούν να διαχειρίζονται τον Δήμο ή την Περιφέρεια τι διαφορετικό θα κάνουν από τις σημερινές μνημονιακές αρχές; Τι θα κάνουν με τα χρέη του Δήμου και της Περιφέρειας, με τον ασφυκτικό έλεγχο των προϋπολογισμών από το Οικονομικό Παρατηρητήριο και από τους επιτρόπους της τρόικας; Τι θα κάνουν με τους «ωφελούμενους εργαζόμενους» των 450 ευρώ και τις πεντάμηνες συμβάσεις πείνας; Με ποιες εργασιακές συμβάσεις θα μαζέψουν αύριο τα σκουπίδια, θα λειτουργήσουν τη «Βοήθεια στο Σπίτι» και ποιος θα πληρώσει τη λειτουργία των Παιδικών Σταθμών; Θα αποδεχτούν την χρηματοδότηση μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του ΕΣΠΑ, την διείσδυση του ιδιωτικού κεφαλαίου μέσω ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων μέσω των ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωφελείς Συνεργατικές Επιχειρήσεις), το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου με την παράδοση του στο ΤΑΙΠΕΔ; Ποια είναι η θέση τους για την Κοινή Αγροτική Πολιτική που ξεκληρίζει τους αγρότες μας; Τι θα κάνουν με τους απολυμένους της ΕΡΤ, τους σχολικούς φύλακες και τους εκπαιδευτικούς, τις επιχειρήσεις που κλείνουν και τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα; Πώς θα αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη της ανεργίας, την απλήρωτη εργασία, το πρόβλημα της λαϊκής και της φοιτητικής στέγης, τους πλειστηριασμούς για χρέη στην εφορία και τις τράπεζες; Πώς θα χτυπήσουν την ασυδοσία των εφοπλιστών που καταδικάζουν σε απομόνωση τα νησιά μας; Πώς θα αντιμετωπίσουν το κλείσιμο και την υποβάθμιση των πολυϊατρείων του ΕΟΠΥΥ, των Κέντρων Υγείας και του Νοσοκομείου;

Τελικά θα κατονομάσουν τον υπεύθυνο της καταστροφής που βιώνει ο εργαζόμενος λαός; Είναι ή δεν είναι εχθρός της εργαζόμενης πλειοψηφίας το κεφάλαιο ντόπιο και ξένο, εθνικό και τοπικό (εφοπλιστικό, τουριστικό, οι μεγαλοεργολάβοι, οι λαδέμποροι και οι τυροκόμοι), η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ; Όσο η Αριστερά αρνείται να πάρει καθαρή θέση απέναντι στα καυτά ερωτήματα της εποχής η ενότητα που επιχειρεί θα είναι σαθρή και θα οδηγεί σε ήττες και απογοητεύσεις τον κόσμο που ελπίζει σε αυτήν. Καθαρές κουβέντες λοιπόν, με τόλμη για βαθιές τομές, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ. Σε σύγκρουση με τις κυβερνήσεις και τους διαχειριστές που υπηρετούν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική κεντρικά και τοπικά, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια σήμερα και να ανοίξουμε το δρόμο για τη συνολική ανατροπή αύριο.