- Την προηγούμενη Δευτέρα ο πρωθυπουργός στη διακαναλική συνέντευξη έδωσε χαρακτήρα δημοψηφίσματος στις εκλογές; Πώς απαντάτε από την πλευρά σας;
- Στις πρώτες εκλογές μετά το Μνημόνιο ο Παπανδρέου ζητάει το πράσινο φως για την πολιτική του. Αν το πάρει, μας περιμένει ένα νέο κύμα μέτρων. Όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι θα συγκουστεί για το καλό του τόπου, ας δούμε ποιοι είναι δίπλα του: τράπεζες, εργοδοτικές οργανώσεις, μεγάλα κανάλια και μεγαλοδημοσιογράφοι. Ας δούμε και ποιοι είναι απέναντί του: συνταξιούχοι, εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αγρότες, φοιτητές. Είναι όρος ζωής για τον κόσμο της δουλειάς η αποφασιστική καταδίκη του Μνημονίου, του συνόλου της πολιτικής ΠΑΣΟΚ της ΕΕ και του ΔΝΤ. Στις εκλογές πρέπει να βουλιάξει όλο το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό που μας οδήγησε στο σημερινό χάλι. Δε ζητάμε αλλαγή διαχειριστή. Αλλαγή πολιτικής ζητάμε. Και για αυτήν την αλλαγή το πρώτο βήμα είναι το πρόγραμμα που προτείνει η αντικαπιταλιστική αριστερά σε όλη την Ελλάδα για άρνηση πληρωμής του χρέους, έξοδο από το ευρώ, ρήξη με την ΕΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών.
- Πώς συνδέεται η πρόταση για καταδίκη του Μνημονίου με την επιλογή για το Β. Αιγαίο;
- Το Μνημόνιο υπάρχει και στην αυτοδιοίκηση. Σημαίνει ριζική μείωση δαπανών για παιδεία, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατεβάζουν για περιφερειάρχες το δήμαρχο Μυτιλήνης Γιακαλή και το νομάρχη Λέσβου Βογιατζή, αυτούς δηλαδή που βούλιαξαν στα χρέη δήμο και νομαρχία. Το χρέος του τοπικού και κεντρικού κράτους, το ιδιωτικό χρέος στην Αγροτική και το στεγαστικό είναι ευκαιρίες κερδοφορίας για το κεφαλαίο. Ένα μίνι Μνημόνιο είδαμε στο δήμο Μυτιλήνης που άφησε απλήρωτους τους συμβασιούχους. Αυτοί οι δίδυμοι πύργοι της χρεοκοπίας είναι που υπερασπίζονται το Μνημόνιο, αυτοί δηλώνουν πρόθυμοι να εφαρμόσουν τον Καλλικράτη.
- Αλήθεια γιατί τόσα ψηφοδέλτια από την Αριστερά; Δεν υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης με ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και τους Οικολόγους Πράσινους;
- Η πρόταση για άμεση παύση πληρωμών, διαγραφή του χρέους και ρήξη με την ΕΕ από τη μία, καθώς και η σύγκρουση με ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι δυο βασικές προτάσεις της Ανταρσίας στο Αιγαίο, οι οποίες εκφρασμένες ενιαία και αδιαπραγμάτευτα μπορούν να κάνουν το «όχι» στο Μνημόνιο και τον Καλλικράτη ελπιδοφόρα πολιτική πρόταση. Αλλιώς αυτό το όχι καθηλώνεται στην απλή διαμαρτυρία. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθεμένοι να κάνουν αυτό το βήμα μπροστά και περιορίζονται στην εκλογική καταγραφή. Όσο για τους Οικολόγους Πράσινους δεν έχουν πάρει σαφή ενάντια σε Μνημόνιο και Καλλικράτη. Γι΄ αυτό και στηρίζουν τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα και αλλού.
- Σε ποια ειδικότερα προβλήματα των νησιών στέκεται η Ανταρσία στο Αιγαίο;
- Τα νησιά υποφέρουν από το “μοντέλο” του Σηφουνάκη, του κράτους πρόνοιας για τους εφοπλιστές και τους ξενοδόχους. Της απομόνωσης των νησιών με τα περιορισμένα δρομολόγια των πλοίων και τα πανάκριβα εισιτήρια. Που φυτεύει μουσεία σε χωριά τα οποία ρημάζουν γιατί δεν υπάρχει δουλειά, γιατί η φτωχή αγροτιά καταστρέφεται. Παράλληλα η επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου στην αγροτική οικονομία δεν πλήττει απλά τους αγροτοκτηνοτρόφους, αλλά καταστέφει συνολικά τον τόπο, με την υπερεκμετάλλευση, αλλά και την απαξίωση και την εγκατάληψη.
- Πρόσφατα ήρθε στο προσκήνιο η ρύπανση από τα τυροκομεία στη Λέσβο. Τι έχετε να πείτε;
- Στη Λέσβο τέσσερεις-πέντε μεγαλέμποροι έχουν συγκροτήσει καρτέλ. Αγοράζουν το γάλα σε τιμή πολύ μικρότερη από την υπόλοιπη Ελλάδα. Η διαφορά δίνει υπερκέρδη εκατομμυρίων και οδηγεί τους κτηνοτρόφους βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Την ίδια στιγμή τα τυροκομεία έχουν πολύ μεγάλο όγκο λυμάτων που ρίχνουν σε παρακείμενους χείμαρρους. Αυτό έγινε και στο Σκαλοχώρι. Υπάρχουν διαχρονικές πολιτικές ευθύνες που βαρύνουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
- Στη συνηθισμένη απάντηση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πώς απαντάτε;
- Η λύση είναι ένα σύγχρονο και αποκλειστικά συνεταιριστικό τυροκομείο που θα σπάσει το καρτέλ, θα παράγει υγιεινά, φθηνά προϊόντα και θα πληροί τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Το γεγονός ότι αυτή η λύση δε χωράει στην “πράσινη ανάπτυξη” του Μνημονίου δείχνει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της κυρίαρχης πολιτικής, αλλά και το αδιέξοδό της. Το ίδιο και στο θέμα της θαλάσσιας συγκοινωνίας λ.χ., δεν μπορεί να δοθεί διέξοδος χωρίς δημόσιες συγκοινωνίες με προσανατολισμό στην ανάγκη για τακτική συγκοινωνία, φθηνή, ασφαλή και όχι ρυπογόνα. Αυτές οι λύσεις είναι γνωστές, αλλά χρειάζεται κίνημα ανατροπής για να υλοποιηθούν. Βέβαια ανατροπές δε γίνονται χωρίς αγώνες. Γι’ αυτό και το πρόγραμμα της Ανταρσίας στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν είναι σύνολο αιτημάτων προς κάποιους υπεύθυνους, αλλά είναι κάλεσμα για αγώνα. Απευθύνεται στους εργαζόμενους και την κοινωνία, για να το ενισχύσει, να το αγκαλιάσει και να το επιβάλλει.
- Τι μπορεί να περιμένει η κοινωνία από τους θεσμούς της αυτοδιοίκησης; Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος των αγωνιστών σε αυτούς;
- Η παρουσία στα όργανα χρησιμεύει στην ενημέρωση και την αποκάλυψη για όσα γίνονται. Χωρίς μαζική κινητοποίηση όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα ο εκπρόσωπος. Το δρόμο το δείχνουν οι κινητοποιήσεις, όπως αυτή το φθινόπωρο του 2008 στην Άγρα με αίτημα να κλείσει το πεδίο βολής του πυροβολικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου